Vaargeul tussen enorme velden met waterlelies in de Donau-delta. Foto: Stella van Zanten©
Na twee reisdagen dwars door dorpjes en (kleinere) steden komen we aan bij de Donau-delta. Naarmate de rit vordert, zien we korenvelden
na korenvelden. Mooi gezicht, dat wuivende graan in de wind. Tot onze verrassing moeten we bij Tulcea een veerpont nemen om de Donau-rivier
over te steken. Leuk, zo even op dat water. Kosten: 30 lei. In een kwartier zijn we aan de overkant, dan is het niet ver meer tot de
rustige camping Lac Murighiol. We kunnen een plaats bemachtigen aan het water met niemand voor onze neus.
Met Octavian, de eigenaar van de camping, maken we de volgende middag een vier uur durende privé-tour per motorboot door de Donau-delta.
Kosten: 65 dollar per persoon. De tour is elke cent waard en meer dan dat. We betreden een ongekend watergebied, een van de laatste grote
wildernissen in Europa. Urenlang varen we in een rustig tempo door eindeloze meanderende watergeulen, rivierarmen, smalle kreken en zeer
smalle kreken waar de grassen aan weerszijden langs het gelaat glijden. We komen langs moerasbossen, oude wilgenbossen, uitgestrekte
rietvelden, graslanden en hele eilanden, groen, groen, groen. Ook varen we door met lelies bedekte meren.
We wanen ons in het paradijs, waar de natuur regeert. We horen alleen de geluiden van de vogels. Er zijn meer dan driehonderd soorten
waargenomen in de delta, maar daarvan zien wij slechts een deel. We zien ongelooflijk veel pelikanen, reigers, zwarte ibissen, lepelaars,
ijsvogels en zeearenden.
Helemaal in het begin van de tocht zien we houseboten en parken met huisjes. De schrik slaat ons om het hart. Het zal toch niet zo zijn
dat dit oergebied wordt aangetast door het toerisme? Maar allengs laten we 'de bebouwing' achter ons. Het is doodstil al die uren. We
zien geen enkele andere toerist.
Vanuit de boot zien we diverse keren vogels van korte afstand. Ze vliegen op pal voor de boot. De enorme vlaktes met waterlelies maken veel
indruk. Op het laatst komen we langs schamele vissershutjes. Eén keer zien we twee mannen in een bootje. Zij inspecteren hun lijnen en
netten. Bedeesd groeten ze, zoveel passanten zien ze niet. De vissers moeten een vergunning hebben om hier vis te vangen.
De Donaudelta ligt in het zuidoosten van Roemenië in een baai van de Zwarte Zee, het is de op één na grootste rivierdelta van Europa na de
Wolga-delta. Het heeft een oppervlakte van 5800 vierkante kilometer, een klein gedeelte ligt in Oekraïne.